Prof. UAM dr hab. Wojciech Florek
Badanie stanu podstawowego (konfiguracji o najniższej energii w przypadku układów klasycznych) skończonych układów spinowych w przypadku występowania oddziaływań konkurujących. Szczególny nacisk położony jest na układy, w których konkurencji oddziaływań nie towarzyszy frustracja (np. brak nietrywialnej degeneracji w przypadku modelu Isinga). Badane są głównie układy opisywane modelem Heisenberga, gdzie konkurencja oddziaływań wynika z obecności sprzężeń antyferromagnetycznych (AFM) i specyficznej geometrii układu (np. pierścienie o nieparzystej liczbie wiązań AFM). Rozpatrywanie takich układów jest niezbędne przy analizie molekuł magnetycznych. Oprócz samego modelu Heisenberga badane są jego granice, klasyczna oraz izingowska. O ile badanie układów kwantowych jest oparte głównie na metodach numerycznych (ścisłe numerycznie rozwiązanie zagadnienia własnego) wspieranych metodami algebraicznymi, to rozwiązania w przypadku modelu klasycznego opierają się na zaawansowanych metodach matematycznych, a podstawą badania modelu Isinga jest kombinatoryka.